Müjganın saçları vardı alabidiğine kırmızı, dumanlandığında kafasıda az biraz iyiyse duman dolu ağzı,, kırmızı dudakları dudaklarıma uzanırdı..
Açardım ağzımı kocaman içine alırdım müjganın kırmızı dudaklarını. üflerdi ciğerlerime ağzında tuttuğu dumanı,, tek nefesde biterdim.. Şimdi hangi davundasın müjgan?? hangi klozetin içinde kafan,, kırmızı saçların...
Böyle yalnızken,,karanlıkken,,yani elektrikler kesikken,,yada ne bileyim çok ıssızken özlüyorum seni be müjgan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder